Շրջիկ
գրադարանի գրքերով տնակն այս անգամ մեր
դասարանում էր: Ես էլ որոշեցի կարդալ
Ջաննի Ռոդարիի «Հեքիաթներ հեռախոսով»
գրքի հեքիաթներից: Հիմա կներկայացնեմ
Բրիֆ, բրուֆ, բրաֆ հեքիաթը:
Իմ
կարդացած հեքիաթը երկու փոքրիկների մասին
է, ովքեր խոսում են իրենց բլբլոցներով ու
ծիծաղում: Պապիկը, որը թերթ էր կարդում
նույնպես ծիծաղեց: Կինը, որ լսում էր
բարկացավ:
Պապիկը ասաց, որ երեխաները ասում են, այսօր ինչ լավ օր է, վաղը ավելի լավ է լինլու:
Երեխաները շարունակեցին խոսել, ասելով .
-Մարսակի, բարաբասկի, պիպիռիմոսկի: Կինը նորից բարկացավ:
Պապիկը նորից ժպտաց և ասաց, որ ինչ լավ է, որ ապրում ենք այս աշխարհում:
Բրիֆ, բրաֆ բրուֆ-պատասխանեցին երեխանները և ծիծաղեցին:
Պապիկը ասաց, որ երեխաները ասում են, այսօր ինչ լավ օր է, վաղը ավելի լավ է լինլու:
Երեխաները շարունակեցին խոսել, ասելով .
-Մարսակի, բարաբասկի, պիպիռիմոսկի: Կինը նորից բարկացավ:
Պապիկը նորից ժպտաց և ասաց, որ ինչ լավ է, որ ապրում ենք այս աշխարհում:
Բրիֆ, բրաֆ բրուֆ-պատասխանեցին երեխանները և ծիծաղեցին:
Ես էլ
տանը եղբորս՝ Ալեքսի հետ խոսում եմ
Ալեքսերեն – գոնի, բիբու, Էնե, չաչո, հատա,
ամա:
No comments:
Post a Comment